،ت بایدن یک سیستم مهاجرتی به هم ریخته را به ارث برد. ،ت پیشین اقداماتی را در سراسر جهان انجام داد تا با سیاست‌ها و برنامه‌هایی که فعالانه و عمداً آن را بدتر می‌کرد، سیستم منسوخ شده‌ای را از بین ببرد و سپس نشان داد که این سیستم چقدر برای توجه سیاسی بد است. برخی از این سیاست‌ها بلند و آشکار بودند – مانند تجسم‌های مختلف ،ت ترامپ از ممنوعیت سفر مسلمانان، ممنوعیت پناهندگی و دیوار مرزی. اما برخی از آنها کمتر آشکار بودند، به شکل مرگ هزاران کاغذ. درخواست‌های بی‌اساس برای شواهد که زمان پرداخت نشده را به آژانسی که به هزینه‌های تشکیل پرونده متکی است اضافه می‌کند. توقف استخدام که با ،وج افسران آموزش دیده و عدم جایگزینی آنها، تاخیرها، ناکارآمدی ها و نادرستی ها را تشدید کرد. این زمان مخصوصاً دیوانه‌وار برای اعمال قانون مهاجرت بود، و حفظ قو،نی که هر روز بین مقررات جدید و دستورات تقریباً فوری تغییر می‌کرد، غیرممکن بود. سپس کووید-19 پس از سال‌ها تلاش ،ت ترامپ برای از بین بردن فعال این آژانس‌ها، ضربه تقریباً مهلکی برای و، امور خارجه و خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده بود. خواهد بود سال ها قبل از اینکه آسیب وارد شده به سیستم مهاجرت ما جبران شود.
،وان 42 یکی از آن سیاست های وحشتناک بود. با کنار گذاشتن غیرانس، بودن و غیرقانونی بودن استفاده از آن برای پایان دادن موثر به پناهندگی در مرز ج،ی، شکل دیگری از آسیب را ایجاد کرد. با تکیه بر ،وان 42، دو ،ت مختلف اساساً مدیریت مرزها را بر روی یک کارت اعتباری بوروکراتیک قرار دادند. ،وان 42 که ابزاری بی حاشیه بود، هرگز به ،وان ابزار مدیریت مرز مورد استفاده قرار نگرفت. استفاده از این روش به مدت سه سال به ایالات متحده اجازه داد تا تغییرات منطقه ای در مهاجرت را نادیده بگیرد. این به ،ت اجازه داد که حداقل پرداخت را روی کارت اعتباری بوروکراتیک بگذارد و به کنگره اجازه داد تا به تعهدات خود برای اصلاح سیستم مهاجرت نادیده بگیرد. AILA و شرکای ما دوست دارند شورای مهاجرت آمریکا بر ارائه راه حل ها متمرکز شده اند. برخی از پیشرفت ها انجام شده است، اما کنگره به ویژه این واقعیت را نادیده گرفته است که اصلاحات واقعی و م،ادار مست،م الف رویکرد کل نگر به کل سیستم مهاجرتی، اما این اتفاق نیفتاد. بنابراین اکنون صورت حساب سررسید است. با علاقه.
با پیشروی جمهوری خواهان مجلس قو،ن غیر سازنده و مضر، ،ت بایدن در تلاش است تا مدیریت مرزها را بدون کنگره انجام دهد. با گسترش برنامه های آزادی مشروط و پناهندگان، ایجاد مراکز پردازش منطقه ای، آنها از ابزارهای قوه مجریه برای پرداخت صورت حساب استفاده می کنند. اما، چون کنگره اقدامی نکرده است، ،ت در گزینه های خود محدود است. و گزینه‌های محدود می‌تواند منجر به انتخاب‌های بسیار بدی در زمان سررسید یک صورتحساب بزرگ شود. را ممنوعیت ترانزیت پناهندگی، که قرار است جایگزین ،وان 42 شود، بیش از ،وان 42 ابزار مدیریت مرز قابل قبولی نیست. این همان چیزی است که ما به ،وان آمریکایی باید بیش از همه برای ما ارزش قائل باشیم – تعهد ما به کمک به همسایگانمان – و قرب، ، آن برای ظاهر روند منظم را ظاهر پرداخت صورت حساب بوروکراتیک، بدون پرداخت واقعی آن. این مقررات پناهندگان را عمدتاً بر اساس نحوه ورود و درخواست پناهندگی در جاهای دیگر فاقد شرایط پناهندگی می‌کند و بر اساس مقررات ،ت ترامپ – که نامزد بایدن مخالفت کرد و تقریباً بلافاصله لغو شد – الگوبرداری شده است. ممنوعیت ترانزیت پناهجویان، دسترسی پناهجویان را به سیستم قرعه کشی در یک برنامه تلفن پرمشکل تقطیر می کند. بسیاری از ما نفس خود را حبس کرده‌ایم و منتظر نتایج یک بلیت یا مجوز بخت‌آزمایی هستیم که می‌خواهیم انجام دهیم. اما، اگر زندگی شما به آن وابسته بود، چه؟
منطق ارائه شده توسط ،ت برای ممنوعیت ترانزیت پناهجویان بر نیاز به سیستم های منظم تأکید می کند و مجدداً تأکید می کند. اما این نمی تواند توجیهی برای محدودیت هایی باشد که قانون جدید برای دسترسی به پناهندگی ایجاد می کند. ایالات متحده متعهد است – هم از نظر قانونی و هم از نظر اخلاقی – اطمینان حاصل کند که دسترسی م،ادار به پناهندگی حفظ می شود. ما باید سیستم های منظم را هدف قرار دهیم در حالی که همچنین تضمین دسترسی به پناهندگی در مرزهای خود مطابق با قو،ن و ارزش های بشردوستانه ما. قرب، ، ارزش‌های خود و جان پناهجویان به نام کارآمدی بوروکراتیک بدون تغییر م،ی‌دار چیزی در مورد سیستم مهاجرت ما غیرقابل قبول است. صورتحساب هنوز سررسید است.
منبع: https://thinkimmigration.org/blog/2023/05/11/the-bill-left-by-،le-42-is-due-with-interest/