مقررات DOL به کارفرمایان اجازه می دهد به کارگران H-2B کمتر از میانگین ملی پرداخت کنند

و، کار ایالات متحده (DOL) نیاز به اصلاح مقررات خود دارد که به کارفرمایان اجازه می دهد با پرداخت حقوق کارگران H-2B کمتر از میانگین ملی، دستمزد کارگران ایالات متحده را به طور قانونی کاهش دهند. ،ت بایدن این اختیار را دارد که امروز این اصلاحات را صادر کند – و باید آن را تعلیق کند طرح تقریباً دو برابر شدن دسترسی به ویزای H-2B تا زم، که بتواند از فرصت های کارگران ایالات متحده محافظت شود و کارگران خارجی مورد استثمار قرار نگیرند.

به منظور صدور گواهینامه موقت کار H-2B، آئین نامه ایجاب می کند که در صورت عدم وجود دستمزد تعیین شده در یک توافق نامه مذاکره جمعی معتبر و کنترل کننده، کارفرمایان باید به کارگران H-2B دستمزد غالب برای شغل در منطقه جغرافیایی مربوطه شغل را بپردازند. دستمزد غالب معمولاً از نظرسنجی آمار اشتغال شغلی اداره آمار کار (OES) به دست می آید. کارفرمایان م،م به استخدام کارگران آمریکایی هستند، اما قبل از اینکه ادعا کنند کمبود نیروی کار در سراسر کشور وجود دارد و به برنامه H-2B دسترسی پیدا کنند.

از آنجا که اساسنامه H-2B با این حال، واضح است که کارگران H-2B تنها در صورتی می توانند استخدام شوند که «افراد بیکار قادر به انجام چنین خدمات یا کاری نباشند. در این کشور(تاکید شده است)، و به طور خاص نه فقط منطقه جغرافیایی که در آن شغل واقع شده است، مقررات فعلی هدف قانون را محقق نمی کند و به طور قانونی به کارفرمایان اجازه می دهد کمتر از میانگین ملی به کارگران H-2B پرداخت کنند.

در واقع، DOL داده های تجزیه و تحلیل و گزارش شده توسط موسسه سیاست اقتصادی (EPI) نشان داد که در نتیجه مقررات فعلی، کارگران H-2B تقریباً در تمام 15 صنعت برتر استخدام کننده H-2B در مقایسه با استانداردهای دستمزد ملی برای آن صنایع دستمزد کمتری دریافت می کنند. این صنایع 84 درصد از کل مشاغل H-2B تایید شده را در سال 2019 به خود اختصاص دادند و تا سال 2023 همچنان کارفرمایان اصلی H-2B هستند.

قابل‌توجه، EPI کشف کرد که سنگ‌تراش‌های سیم، H-2B و فینیشرهای بتن با بیشترین تفاوت دستمزد، تقریباً 8.00 دلار در ساعت کمتر از میانگین دستمزد ملی داشتند. کارگران ساختم، با ویزای H-2B بیش از 4 دلار در ساعت کمتر از میانگین دستمزد ملی برای آن شغل درآمد داشتند. بر اساس این داده ها (و برخی از گرد ،)، همکار من دیوید نورث مح،ه کرد که مقررات فعلی به کارفرمایان اجازه می دهد تا در مدت شش ماه – فقط در این دو صنعت – تقریباً 26 میلیون دلار پس انداز کنند اگر کارفرمایان استخدام یک کارگر H-2B را به جای یک کارگر آمریکایی انتخاب کنند. برای اشتغال تمام وقت

بر این اساس، DOL باید مقررات خود را اصلاح کند تا به درستی تعیین کند که آیا افراد بیکار در ایالات متحده قادر به انجام چنین کار موقت (آنگونه که قانون می‌خواهد) با ا،ام کارفرمایان به انجام کار موقت وجود دارد یا خیر. حداقل میانگین دستمزد محلی، ایالتی یا ملی برای شغل، هر کدام که بالاترین باشد. افزایش حداقل مبلغی که یک کارفرما می تواند به کارگر H-2B پرداخت کند تا سطحی که احتمال بیشتری برای جذب کارگر آمریکایی در دسترس داشته باشد، هم برای کارگران آمریکایی که ممکن است به دنبال فرصت شغلی من، باشند و هم برای کارگران H-2B، از مزایایی برخوردار است. انتخاب شده اند به خوبی پرداخت می شوند.

اگر واقعاً قصد تشویق کارفرمایان به جستجوی کارگران بیکار آمریکایی را قبل از جستجوی کارگران H-2B داشته باشد، DOL می تواند کف دستمزد را حتی بالاتر (در صدک بالاتر از دستمزد رایج یا متوسط ​​ملی) قرار دهد. نرخ حداقل دستمزد بالاتر همچنین به طور مؤثرتری سرکوب دستمزد ناشی از افزایش مصنوعی عرضه کارگران موجود برای این مشاغل را نفی می‌کند.

همه کارگران، آمریکایی و خارجی، مستحق دستمزد منصفانه و یک سیستم کارگری موقت هستند که از بازار کار داخلی حمایت کند. مقررات فعلی با قانون سازگار نیست و به کارفرمایان اجازه می دهد تا از نظر قانونی استانداردهای دستمزد ملی را کاهش دهند.