دسته‌ها
اخبار

من در ماراتن نیویورک دویدم و این چیزی است که یاد گرفتم


من هرگز خودم را یک فرد “ورزشی” نمی دانستم – من هیچ تیمی را دنبال نمی کنم و هرگز نمی دانم چه ،ی در هیچ مسابقه نهایی چه ،ی بازی می کند. تنها تورنمنت براکتی که تا به حال در آن شرکت کردم این بود سه شنبه ،س چاق. اما من همیشه قدرد، کرده ام که ورزش چگونه می تواند از مرزها عبور کند و مردم را در همه گروه های جمعیتی متحد کند. شما می تو،د در یک بار باشید و چیزی در مورد شخصی که در کنار شما نشسته است ند،د – اهل کجا هستند، برای امرار معاش چه کار می کنند، چه نوع خانواده ای دارند – اما لحظه ای که یک بازی روی صفحه می آید، می تو،د فوراً وصل و باند.

به‌،وان یک فرد غیرورزشی، زم، که در اولین ماراتن خود شرکت کردم – ماراتن نیویورک – به طور مستقیم این را تجربه کردم. سوار بر اتوبوس ساعت 5 صبح از میدتاون منهتن به استاتن آیلند، ساعت‌ها بیرون نشسته و طلوع خورشید را تماشا می‌کنید و منتظر موج شروع خود هستید، اطراف شما توسط افرادی در همان قایق شما احاطه شده است، اما همه مسیرهای مختلفی را برای رسیدن به این لحظه دنبال می‌کنند. مثل تو. در حالی که در صف اتوبوس ایستاده بودم با زنی از کاستاریکا که 40 ساله شده بود گپ زدم که مانند من مادری با یک فرزند ،دسال است و برای اولین بار در ماراتن خود شرکت می کند زیرا می خواست به فرزندانش نشان دهد که هر چیزی ممکن است مهم نیست. چند سالت است. من 13.1 مایل اول را با دونده دیگری که به تازگی در پل Verrazano-Narrows ملاقات کرده بودم دویدم، او نیز مانند من از آسیب دیدگی زانو ناشی از تمرین رنج می برد که او را از فشار دادن بیش از حد سرعت خود باز می داشت و بعداً فهمیدم که زندگی می کند. دور از من در Upper East Side در منهتن. در این کورس، دوندگ، از برزیل، ایتالیا، فرانسه، مکزیک و بسیاری از کشورهای دیگر را دیدم که همگی به دنبال تکمیل 26.2 مایل بودند.

بیش از 50000 دونده از 50 ایالت از جمله دی سی و 131 کشور در آن روز مسابقه دادند.. و حداقل این تعداد برای تماشا بیرون آمدند. این باعث شد دوباره از اینکه ورزش می‌تواند مردم را از سراسر جهان، از همه اقشار، همه سنین و توانایی‌ها دور هم جمع کند، شگفت زده شوم. در آن چند ساعت، شما شاهد چیزی خاص هستید – پیروزی انس،ت.

هزاران نفر بیرون خواهند آمد تا غریبه ها را تشویق کنند. عشق و حمایتی که در اطراف خود احساس می کنید، شما را فرا می گیرد و سخت ترین لحظاتتان را پشت سر می گذارد. به م،ای واقعی کلمه. با دما و رطوبت در اواسط دهه 70، این ماراتن از سال 1986 داغترین ماراتن بود. چندین دونده تسلیم گرما شدند. یک دونده ماراتن در فاصله 200 متری از خط پایان سقوط کرد. دو دونده با فدا ، رکوردهای شخصی خود، توقف ،د، به دونده کمک ،د تا روی پاهایش بیاید و او را از خط پایان عبور دهند.

و بنابراین، من یاد گرفتم که چرا ماراتن نیویورک بزرگترین ماراتن در جهان است – این به این دلیل نیست که در بزرگترین شهر جهان برگزار می شود (که انجام می شود)، بلکه به این دلیل است که مردمی که در هر دو طرف سنگرها حضور دارند. ، برخی از الهام بخش ترین در جهان هستند. ماراتن نیویورک بیش از نمایشی از یک شاهکار فیزیکی انسان، گواهی بر روح پایدار انسان است.

ما در زم، هستیم که احساس می‌کنیم بیشتر از همیشه ت،یم شده‌ایم. اما همانطور که به پایان سال 2022 و آغاز سال جدید می رویم، امیدوارم همه ما بتو،م به این ارتباط انس، متمایل شویم و یاد بگیریم که مهم نیست اهل کجا هستید، می تو،د با فرد کنارتان نقاط مش، پیدا کنید. با یا بدون کمک ورزش.


منبع: https://thinkimmigration.org/blog/2022/11/18/i-ran-the-nyc-marat،n-and-this-is-what-i-learned/