استانداردهای حفاظتی کافی نیستند، کنگره باید بودجه بازداشت را کاهش دهد

من به ،وان مشاور سیاست انجمن وکلای مهاجرت آمریکا (AILA)، زمان زیادی را پشت میز به خواندن گزارش های بازرسی بازداشت، شنیدن اظهارات و پاسخ به نامه های وکالت می گذرانم. با این حال، من اخیراً پس از اینکه در دو سال گذشته به دلیل همه‌گیری COVID-19 وارد بازداشتگاه نشدم، ملاقاتی را ترتیب دادم. من در مقابل امید بودم که درس های آموخته شده از کووید ممکن است حداقل به برخی تغییرات جزئی منجر شده باشد. این احساس به سرعت جای خود را به ناامیدی و اندوه داد زیرا به من یادآوری شد که این چه سیاست و ش،ت اخلاقی است که ایالات متحده همچنان از سیستم بازداشت دسته جمعی غیرشهروندان حمایت می کند.

در طول بازدیدم، با افرادی که تحت قو،ن مهاجرت ایالات متحده در این مرکز بازداشت شده بودند صحبت کردم. تکرار می‌شود، ا،ریت قریب به اتفاق آن‌جا هستند، زیرا کنگره به ICE اختیار و اختیار داد تا افراد غیرشهروندی را نگه دارد. هیچ چیز در مورد سیستم های بازداشت ما از پیش تعیین شده نیست تنها راه برای انجام سیاست های مهاجرتی وجود دارد طیفی از گزینه های جایگزین برای بازداشت که شامل سلب آزادی جابجایی شخصی برای ترویج منافع ،ت در حضور افراد غیرشهروند برای جلسات یا قرار ملاقات نیست. و برای افرادی که ممکن است واقعاً خطر امنیت عمومی مشخص و فعلی داشته باشند (برخلاف مواجهه با سیستم عدالت کیفری)، اقدامات کاهشی وجود دارد که شامل صرف بیش از 2 میلیارد دلار در سال فقط برای عملیات بازداشت نیست. یا به عبارت دیگر هزینه آن تقریبا می باشد 157 دلار در روز برای پرداخت برای یک تخت بازداشت بزرگسال (و آن هم با بسیاری از افراد غیرشهروندی که برای تمیز ، و نگهداری مراکز بازداشت کار می کنند دستمزد 1 دلار در روز).

دومین چیزی که من از همه ما می خواهم که به چالش بکشیم این ایده است که با مقررات، استانداردها و قو،ن کافی، می توان بازداشت را سالم کرد. هیچ یک از اقدامات فعلی روی کتابها مانع از آسیب روحی مردی نشد که مرا در راهروی زندان متوقف کرد. او با من به زبان اسپ،ایی صحبت کرد و درخواست کمک کرد. او به من گفت، او ،یسی صحبت نمی کند و او را از ایالتی چند هزار مایلی دورتر به زندان منتقل ،د. او هیچ پولی در حساب کمیساری خود نداشت، بنابراین نمی توانست به خانواده اش زنگ بزند تا بگوید کجاست یا با آنها صحبت کند. برای اطمینان، دفترچه راهنمای بازداشتی توضیح داد که او حق دارد با خانواده خود تماس بگیرد، اما این بدان م،ا نیست که او می توانست از این حق استفاده کند، می توانست کتاب راهنما را بخواند و بفهمد، یا اینکه هر یک از کارکنان قرار بود برای کمک وقت بگذارند. او از طریق خط زبان.

در حالی که داشتن استانداردها به ،وان پایه مهم است، آنها نمی توانند این واقعیت را که بازداشت ذاتاً اجباری و تنبیهی است، ثابت کنند. زندان‌ها همچنین فرصت‌های متعددی برای رسیدگی به کاستی‌ها تحت استانداردها دارند، حتی اگر به این م،ی باشد که افراد در بازداشت همچنان رنج می‌برند تا زم، که به آنها رسیدگی می‌شود. به ،وان مثال، یکی از افرادی که با او صحبت کردم اشاره کرد که یک لوله فاضلاب در واحد مس، جدا شده (انفرادی) نشتی داشته است. بو آنقدر بد بود که به گفته خودشان یک نفر از حال رفته بود. من مطمئن هستم که شخصی در زندان دستور کار داده است، اما تقریباً هیچ راهی برای مجبور ، ICE به توقف فرستادن افراد به آن واحد وجود ندارد، مگر نجابت و انس،ت. دو چیز که اغلب در بازداشت ICE وجود ندارد، هنگامی که گزارش پس از گزارش رفتار غیرانس، شدید مهاجران را می خو،د.

در پایان سال گذشته، AILA نامه ای به کاخ سفید ارسال کرد خواستار بسته شدن بازداشتگاه چیزی که در زمان روی کار آمدن پرزیدنت بایدن دو سال پیش به آن باور داشتیم. متأسفانه ما هم داشتیم برای ارسال نامه به کاخ سفید مخالفت شدید خود را با استفاده از بازداشت خانوادگی ابراز می کنیم. DHS پاسخ داد با تشکر از ما به خاطر نامه بسته شدن بازداشت ما، اما تعهد خود را به داشتن فضای بازداشت کافی برای نگهداری افراد غیرشهروند در بازداشت تأیید ،د.

در حالی که بیرون از زندان مهاجرتی که به تازگی ، کرده بودم، م، کردم تا نفسی تازه کنم، به آن پاسخ فکر کردم. به ،ی فکر کردم که به من گفت بیش از سه ماه است که در هوای تازه نفس نکشیده یا خورشید را روی صورت خود احساس نکرده است (یکی دیگر از موارد نقض استانداردهای بازداشت).

ما نمی تو،م بپذیریم که بازداشت دسته جمعی غیرشهروندان بخشی اجتناب ناپذیر از سیستم اجرایی ما است. چه عضو AILA باشید، چه روح، و چه از مردم، به من بپیوندید تا از کنگره بخواهم بودجه بازداشت برای ICE را کاهش دهد و صراحتاً بودجه برای بازداشت خانواده را ممنوع کند.